جایِ دْوَرقْ، مشکِ تتار بئیته
یا مه آههْ که گلْ رهْ غبٰارْ بئیته
زَنگیْ وَچهْ گُونْ، غافلهْ بارْ بئیته
زُحلْ سَرِ قَمرْ خشْ قرارْ بئیته
ته برفهْ کمُونْ که دیمْ کنارْ بئیته
یا آهوئه ملکِ زنگبارْ بئیته
پشتْ کردْ اُونْ دْکوهْ، ابرِ بهارْ بئیته
سیو کَمنْ به گردنْ قرارْ بئیته
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
جای دو برگ گل را مشک تتار گرفت / یا از آه من است که روی گل را غبار گرفت
زنگی بچگان بار و بنه بر آن نهادند / زحل (خسوف) بر سر قمر (چهره‌ی مهوش) نیکو قرار گرفته است
کمان ابروان تو بر گوشه‌های گونه‌ها قرار گرفته است / یا آهوست که ملک زنگبار را فرا گرفته است.
آن دو کوه در پشت قرار داده را ابر بهار گرفت / کمند مشکین بر روی گردن (شانه) قرار گرفت
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.