خِدا دُونِهْ تِهْ نَدیینْ (نویینْ) بَیْمِهْ بیتٰابْ
دِ دیدِهْ مِنِهْ روُ بَکِشییهْ سیلابْ
تِهْ چیرهْ طِلائینِه وُ ته وَرْسیمٰابْ
مِرِهْ کِهْ دِنی یٰاسِهْ، مَحرُومْ بَوی خوٰابْ
دُوست ره گِتْمهْ تَشْ نَزِنْ مِهْ شیشه‌یِ اَبْ
تَنْ کُورِه وُ دِلْ آتِش وُ دیدِهْ بی‌خوٰابْ
تِهْ فُرْقِتْ یِکی وُ نَمونِسْ (بِنَمونْ) مِرِهْ تابْ
تِشنامِهْ بِهْ شِهْ لُو بَزِنْ شَربِتی آبْ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خدا می‌داند که به سبب ندیدن تو بی‌تاب شده‌ام / دو دیده بر روی دو گونه‌ام سیلاب روان کرده است.
چهره‌ات زرّین و برت چون سیماب است / مرا که نومید (پریشان) می‌نی، از خواب محروم شده‌ام
به دوست می‌گفتم که: به شیشه‌ی آبم (قلبم) آتش مزن! / تنم کوره داغ و دلم آتشین و دیده‌ام بی‌خواب است.
فُرقت و هجران تو یکی است ولی برایم تاب و توانی نمانده / تشنه‌ی عشق توام، برای رفع تشنگی شربت آبی با لب خود برایم فراهم کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.