تا منه تن به جیر لحد نپاهو،
تا گوشت بریزه، هسّکا جه جدا بو،
اون سبزه که مه خاک سر هو رستا بو،
ز اون سبزه که ته پا زدن ور خشکا بو،
اون بار که سرافیل صور به دمِ بِشتٰابو،
گوئن جمله خلق یک‌بارگی فنا بو،
دیگر بِدَمهْ مردهْ، چه زنده‌ها بو،
به قولِ خدا روز حساب و کتا بو،
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
تا کالبدم در زیر لحد نپوسد (پناه گیرد) / تا گوشتم بریزد و از استخوانم جدا شود
آن سبزه که بر سر خاکم بروید (قد علم کند)، / آن سبزه که با لگدکوبی تو خشک می‌شود،
آن‌گاه که اسرافیل دم به شیپور خود بنهد، / گویند که همه آفریدگان یک‌باره مرده‌اند،
دگر بار بدمد و چون مرده‌ها زنده شوند / به‌قول خداوند، روز حساب و کتاب خواهد بود
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.