بخش ۱ - توحید: قل الحمدلله نزاری فقل
بخش ۲ - نعت رسول (ص): گزین کرد فی الجمله از کاینات
بخش ۳ - مناجات: الهی زفضلت نباشد بدیع
بخش ۴ - فصل در اخلاق - خطاب به خود: نزاری ز پاکیزه کاران درای
بخش ۵ - اندیشه و سخن: چو بر مرکب فکر گردم سوار
بخش ۶ - پیری بطلب - در تسلیم: یکی پیر رهبر طلب ای جوان
بخش ۷ - دو فرزند شایسته شهنشاه و نصرت و یاد تاج الدین محمد: مرا فضل بخشنده دین و داد
بخش ۸ - سبب نظم کتاب: بقا باد این هر دو را بی شمار
بخش ۹ - تضمین بیت شیخ اجل سعدی: به تکرار و تذکار عادت کنند
بخش ۱۰ - حرمت شراب: شراب آن گهی دست شرست و شور
بخش ۱۱ - مداح می: غذای تن و قوت جان است راح
بخش ۱۲ - یار عهد جوانی: به عهد جوانی چنان بودمی
بخش ۱۳ - دلیل راه: پس از مدتی در میان آمدم
بخش ۱۴ - شهرت به شرب مدام: چو مشهور گشتم به شرب مدام
بخش ۱۵ - هدایت پدر: پدر رحمت الله چو آگاه شد
بخش ۱۶ - تبویب کتاب: سخن موجز و پرمعانی نکوست
بخش ۱۷ - سه اندزر: سه باب است هر سه مبین کنم
بخش ۱۸ - دو تعلیم: گروه سه دیگر جهان گشتگان
بخش ۱۹ - حکایت: یکی بود در شهر تون پیش ازین
بخش ۲۰ - می، جوان‌مرد نامرد: غرض آن که بر هرچه عادت کنی
بخش ۲۱ - ادب میزبانی: چو در خانه مهمان بری از پگاه
بخش ۲۲ - به مستی سواری مکن: به پایان مستی سواری مکن
بخش ۲۳ - حذر از ناجنس: مکن تا توانی به ناجنس میل
بخش ۲۴ - در جستن یار هم‌جنس: نشاید بر اسرار کردن ستیز
بخش ۲۵ - نو باده: به نوباده هر هفته یاری مکن
بخش ۲۶ - صبوحی: صبوح آفت مغز و ضعف دل است
بخش ۲۷ - آیین اهل عراق: شنیدم که فرمان دهان عراق
بخش ۲۸ - اهلیت باده خواران: چو می روح بخشی نیاید به دست
بخش ۲۹ - سخا به مستی: به مستی سخاوت بود نا پسند
بخش ۳۰ - حکایت: سرآشفته ای مست خود رای بود
بخش ۳۱ - حفظ اعتدال: کسی را که می دم به دم می خورد
بخش ۳۲ - می، سلطان بیدادگر: مکن اعتماد ای پسر بر شراب
بخش ۳۳ - نقل شراب: اطبا ز نقل اندک آورده‌اند
بخش ۳۴ - حفظ دندان: چو نقلی گرفتی به دندان تنگ
بخش ۳۵ - کرامات می: ندیدیم هرگز به عمر دراز
بخش ۳۶ - حکایت: گذر بودمان بر براکوه تون
بخش ۳۷ - حکایت: برون آمدیم از نشابور مست
بخش ۳۸ - مقامات می خوارگان: ندانی اگر هیچ بویی بری
بخش ۳۹ - حکایت: ربا خواره‌ای بود بیدانیی
بخش ۴۰ - خلوت آباد حکیم: مرا هر چه با خویشتن بودمی
بخش ۴۱ - عروج و الهام: به اوقات دیگر دل مست من
بخش ۴۲ - سبب تغییر حال: شبی هاتف غیبم آواز داد
بخش ۴۳ - من کیستم: مرا خود در اوقات رد و قبول
بخش ۴۴ - پس از توبه: پس از یک دو سالم که توفیق حی
بخش ۴۵ - خطاب به شاهنشاه و نصرت: الا ای جگر گوشگان پدر
بخش ۴۶ - ایجاز سخن: سخن موجز و منتخب کرده ام
بخش ۴۷ - تاریخ نظم: به چشم جهان دیدة دوربین
بخش ۴۸ - در مناجات و خاتمت: الاهی چو از نیتم آگهی