جانم ز طرب چون شکر انباشته‌ای
چون برگ گل اندر شکرم داشته‌ای
امروز مرا خنده فرو می‌گیرد
تا در دهنم چه خنده‌ها کاشته‌ای
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
جانم ز طرب چون شکر انباشته‌ای
چون برگ گل اندر شکرم داشته‌ای
امروز مرا خنده فرو می‌گیرد
تا در دهنم چه خنده‌ها کاشته‌ای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آنم که توام ز خاک برداشتهای
نقشم به مراد خویش بنگاشتهای
کارم چو بدست خویش بگذاشتهای
میرویم از آنسان که توام کاشته‌ای
گر آب دهی نهال خود کاشته‌ای
ور پست کنی بنا خود افراشتهای
من بنده همانم که تو پنداشتهای
از دست میفکنم چو برداشتهای
ای شمع سرافراز چه پنداشتهای
کز سرکشی خویش سر افراشتهای
در سوختن و بریدن افکندی سر
با خویش همانا که سری داشته‌ای
این نیست جهان جان که پنداشتهای
وین نیست ره وصل که برداشتهای
آن چشمه که خضر خورد از او آب حیات
در منزل توست، لیک انباشته‌ای
آن نیست جهان و جان که پنداشتهای
این است ره وصل که بگذاشتهای
آن چشمه خورد خضر ازو آب حیات
در منزل تست لیکن انباشته‌ای
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.