چون بدیدم به دیده تحقیق

که جهان منزل فناست کنون

راد مردان نیک محضر را

روی در برقع حیاست کنون

آسمان چون حریف نامنصف

بر سر عشوه و عناست کنون

دل فگارست همچو دانه از آنک

زیر این سبزه آسیاست کنون

طبع بیمار من ز بستر آز

شکر یزدان درست خاست کنون

در عقاقیر خانه توبه

نوشداروی صدق خواست کنون

آن زبانی که مدح شاهان گفت

مادح حضرت خداست کنون

لهجه پر نوای خوش نغمت

بلبل باغ مصطفاست کنون

سر آسوده و تن آزاد

پنج گز پشم و پنبه راست کنون

مدتی مدحت شهان کردم

نوبت خدمت دعاست کنون