... وین روز جوانی به شبی برخیزد

بیداد مکن که مردم آزاری تو

در زیر لبی به یا ربی برخیزد

... پری را ماند آن بی شرم اگرنه

ز مردم مردم آزاری نیاید

به ناله یار خاقانی شو ای دل ...

... مردمی کرد در جهان دار ی

مردمی به ز مردم آزاری

خصم را نیز چون ادب کردی ...

... بود کارش همه ستمگاری

بی وفایی و مردم آزاری

کرد بسیار جور بر زن و مرد ...

... تو این معنی حقیقت دان ضرورت

جهنم مردم آزاری خود دان

در اینجا دایم آزاری خود دان ...

... بیا و خوی فرا مردمی و مردم کن

که هیچ حاصل ناید ز مردم آزاری

حکایت غم دل با تو من چرا گویم ...

... مردمی کن مجوی آزارم

که نه کاریست مردم آزاری

بار تو بر دلم خود بود ...

... کجا خود شکر این نعمت گزارم

که زور مردم آزاری ندارم

... به چه کار آیدت جهانداری

مردنت به که مردم آزاری

مردم آزاری را حکایت کنند که سنگی بر سر صالحی زد درویش را مجال انتقام نبود سنگ را نگاه همی داشت تا زمانی که ملک را بر آن لشکری خشم آمد و در چاه کرد درویش اندر آمد و سنگ در سرش کوفت گفتا تو کیستی و مرا این سنگ چرا زدی گفت من فلانم و این همان سنگ است که در فلان تاریخ بر سر من زدی گفت چندین روزگار کجا بودی گفت از جاهت اندیشه همی کردم اکنون که در چاهت دیدم فرصت غنیمت دانستم

ناسزایی را که بینی بخت یار ...

... کجا خود شکر این نعمت گزارم

که زور مردم آزاری ندارم

قحبه پیر از نابکاری چه کند که توبه نکند و شحنه معزول از مردم آزاری

جوان گوشه نشین شیرمرد راه خداست ...

... می فروشد جامه تقوا به می

مردم آزاری به جان وا می خرد

خرمن اوقات غارت می کند ...

... بر نیفتاد آخر از عالم نشان مردمی

شرم دار از مردمان و مردم آزاری مکن

چشم را دل می دهی در کشتن ما بی گنه ...

... حدیث بشنو از آزار مردمان برخیز

که هیچ چیز نخیزد ز مردم آزاری

مرا که باد هوایت بر آسمان برده ست ...

... از روی زیبا سرکشی نیکو نیاید دلبرا

یا رخ بپوش از مردمان یا مردم آزاری مکن

بردی دلم را وین زمان گویی نمیدانم چه شد ...

... پیش گیرد ره سبکباری

رخ بپیچد ز مردم آزاری

نیکی داد و داده بشناسد ...

... فسق و بهتان و فتنه انگیزی

طیش و کفران و مردم آزاری

هزل و غذر و نفاق و خونخواری ...

... بر بیاض صبح صادق خط زنگاری که دید

مردم آزاری و هر دم عزم بیزاری کنی

بیگناهی مردم آزاری و بیزاری که دید

چون ندارم زور و زر هم چاره ی من زاریست ...

... خفته یی بیدار نبود ور بود نبود چنین

با وجود مردم آزاری چو چشم آهویت

مست مردم دار نبود ور بود نبود چنین ...