... تا پادشه خراج نخواهد خراب را

قوم از شراب مست و ز منظور بی نصیب

من مست از او چنان که نخواهم شراب را

سعدی نگفتمت که مرو در کمند عشق ...

... فتنه باشد شاهدی شمعی به دست

سرگران از خواب و سرمست از شراب

بامدادی تا به شب رویت مپوش ...

... چو بیند دست در آغوش مستان سحرخیزت

دمادم درکش ای سعدی شراب صرف و دم درکش

که با مستان مجلس درنگیرد زهد و پرهیزت

... دیوانه به حال خویش بگذار

کاین مستی ما نه از شراب است

باد است غرور زندگانی ...

... که توبه در ره عشق آبگینه بر سنگ است

دگر به خفیه نمی بایدم شراب و سماع

که نیکنامی در دین عاشقان ننگ است ...

شراب از دست خوبان سلسبیلست

و گر خود خون میخواران سبیلست ...

... که زنده ابدست آدمی که کشته اوست

شراب خورده معنی چو در سماع آید

چه جای جامه که بر خویشتن بدرد پوست ...

... پروای قول ناصح و پند ادیب نیست

هر کو شراب عشق نخورده ست و درد درد

آنست کز حیات جهانش نصیب نیست ...

... هنوز در تک و پوی غمی دگر می گشت

سرش مدام ز شور شراب عشق خراب

چو مست دایم از آن گرد شور و شر می گشت ...

... زین گونه صدهزار کس از پیر و از جوان

مست از شراب عشق چو من بی خبر فتاد

بسیار کس شدند اسیر کمند عشق ...

... صد کاروان عالم اسرار بگذرد

مست شراب و خواب و جوانی و شاهدی

هر لحظه پیش مردم هشیار بگذرد ...

... من از کجا و کسانی که اهل پرهیزند

بگیر جامه صوفی بیار جام شراب

که نیک نامی و مستی به هم نیامیزند ...

... بی خلاف آن مملکت بر وی مقرر می شود

دیگران را تلخ می آید شراب جور عشق

ما ز دست دوست می گیریم و شکر می شود ...

... تا کس نکند نگاه در حور

ما مست شراب ناب عشقیم

نه تشنه سلسبیل و کافور ...

... چون کنم کز جان گزیر است و ز جانان ناگزیر

بی تو گر در جنتم ناخوش شراب سلسبیل

با تو گر در دوزخم خرم هوای زمهریر ...

... من از تو دست ندارم به بی وفایی باز

شراب وصل تو در کام جان من ازلیست

هنوز مستم از آن جام آشنایی باز ...

... بوسه ای بر کنار ساغر نه

پس بگردان شراب شهدآمیز

کابر آذار و باد نوروزی ...

قیامت باشد آن قامت در آغوش

شراب سلسبیل از چشمه نوش

غلام کیست آن لعبت که ما را ...

ساقی بده آن شراب گلرنگ

مطرب بزن آن نوای بر چنگ ...

... من آن نیم که حلال از حرام نشناسم

شراب با تو حلال است و آب بی تو حرام

به هیچ شهر نباشد چنین شکر که تویی ...