چارپایی شنیده ام مرده است

از امیرکبیر، طال بقاه

چون که سنجیدم این سخن، گفتم

غلط افتاده است در افواه

بعد خویش، آن که چون امیر گذاشت

کی وجودش شود به مرگ، تباه

خلف آن را که هست، خود باقی است

خرد آمد برین حدیث گواه

زنده را، مرده کی توان گفتن؟

خود حکم باش حسبهًٔ لِلّٰه