زلف سیهش، آتش بیداد برآورد

دود از شکن طرّهٔ شمشاد برآورد

برخاست مرا از قفس سینه صفیری

شور از دل مرغان چمن زاد برآورد

رخساره نمودیّ و مرا مردمک چشم

در دیده سپندی شد و فریاد برآورد