|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیهوده بودن تلاشها و گفتوگوها اشاره میکند. هر چه میبندیم و میگشاییم، هر چه میگوییم و میشنویم، به نتیجهای نمیرسیم و تمامی این اعمال عبث به نظر میرسند. او به غفلت از حوادث زمان اشاره کرده و احساس میکند که در جهانی کوچک و تنگ ماندهاند. همچنین، از تغییر حالت جهان به حالت غمناک صحبت میکند و میگوید که تلاش برای پاک کردن این غم نیز بیفایده است. شاعر از ناامیدی و عبث بودن تمامی تلاشها سخن میگوید.
هوش مصنوعی: هرچه تلاش کردیم و محدودیتها را کنار زدیم، بیفایده بود. هر چه گفتیم و شنیدیم، نتیجهای نداشت.
هوش مصنوعی: راه رسیدن به هدف به جایی نرسید و ما فقط به بیهوده زحمت کشیدیم. پای ما پر از آبله شده، اما نتیجهای حاصل نشده است.
هوش مصنوعی: غفلت از اتفاقات زمان، مصیبت بزرگی است. ما در مسیر زندگی بیدلیل خوابیدهایم و غافل هستیم.
هوش مصنوعی: دو جهان به قدری تنگ است که جایی برای پرواز آزادانه نیست، هرچند تلاش کردیم، اما نتیجهای نداشت.
هوش مصنوعی: جهان به ما تبدیل شده است به تصویر غمگینی و بیهوده، ما هم بیفایده آینهها را پاک کردیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.