ح الف
ح الف در ۲ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۲۱:۲۴ در پاسخ به رضا اسعدی دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۳:
چو با تخت، منبر برابر شود / همه نامِ بوبکر و عُمّر شود
ز پیمان بگردند و از راستی / گرامی شود کژّی و کاستی
سکته رفع شد حالا؟!
ح الف در ۲ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۴۷ در پاسخ به دکتر رحمت مظاهری سیف دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۶:
نخست اینکه کتابی که شما نوشته‌اید برای مخاطب انگلیسی زبان است. استدلال خودتان را می‌توانید همین‌جا بگویید. خوانند‌ۀ انگلیسی زبان که حتی یک مصرع از حافظ را نمی‌تواند بخواند خود را درگیر نکات و دقایق شعر حافظ نخواهد کرد. مگر آن که بفرمایید که برای کارشناسان زبان فارسی و ادیبان و محققان و حافظ شناسان انگلیسی زبان نوشته‌اید که ایشان همه خود فارسی بلدند به طور معمول. دوم، جنابعالی نوشته‌اید که چنین اعترافی معمولاً آخر نامه می آید اما توجه نکردید که شعر نامه نیست و اینکه اتفاقاً شاعر در اواسط شعر، زمانی که مخاطب گرم خواندن است و در گرماگرم خواندن به او می گوید هُش دار که این حرفهایی که دارم می‌گویم به تو، به رمز و نمادین است.
ح الف در ۲ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۳۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۶:
در بیت چهارم که ظاهراً بسیار هم مورد بحث قرار گرفته به نظر می‌رسد که به جای «کرامت» باید «عنایت» قرار بگیرد: من این حروف نوشتم چنان که غیر ندانست / تو هم ز روی عنایت چنان بخوان که تو دانی . عنایت به معنای توجه و لطف است که اینجا معنی می‌دهد و همینطور خوش آهنگ‌تر است