م ر ن
رند مست
م ر ن در ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۱۰ در پاسخ به یوسف شیردلپور دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۵:
نوا یا نبا یا مبا یا مباد درست است. مبو یعنی نشود.
م ر ن در ۳ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۱۳ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۵:
دو چشمم درد چشمون تو چیناد
نوا دردی به چشمونت نشیناد
شنیدم رفتی و یاری گرفتی
اگر گوشم شنو چشمم نویناد
استاد شجریان این جور این دوبیتی رو خوندند.
م ر ن در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۳۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱:
در خصوص مصرع سپهر برشده پرویزنیست خون افشان، لازم دانستم توضیحاتی ارائه بدم.
در این مصرع سپهر به پرویزنی خون افشان تشبیه شده، پس نمی توان برشده را صفت خوبی مانند برافراشته برشمرد.
پس معنی برشده چیست؟
ابتدا به مصرع "باشد که از غیب چراغی برکند خلوت نشینی" توجه کنید، اینجا برکند یعنی روشن کند یا آتش کند.
اکنون واضح است که برشده حالت مجهول برکند است.
پس برشده یعنی آتش گرفته، شعله ور شده.
معنی مصرع:
سپهر آتش گرفته، پرویزنی خون افشان است.
م ر ن در ۱ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۱۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۷:
خواهم شدن به کوی مغان آستین فشان
زین فتنه ها که دامن آخرزمان گرفت
به نظر می رسه اینجا آستین فشاندن ناشی از رقص نباشد و به نشانه اعتراض باشد.
یعنی حافظ شکایت خود از فتنه هایی که دامن آخرزمان را گرفته معترضانه پیش مغان خواهد برد.
م ر ن در ۱ سال و ۵ ماه قبل، پنجشنبه ۵ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۲۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۱:
بیت ششم، کاش که درست نیست کاشکه (کاشکی) به معنی ای کاش درست است.
م ر ن در ۱ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۵ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۸۵:
چنبر به معنی عزا و مصیبته، معنی مصرع دوم بیت اول میشه: که از عزا و مصیبت رها شدم من امروز
م ر ن در ۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۴۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳:
این غزل به درستی منتقل نشده.
اگه جام در بیت اول بد است، چرا در بیت های بعدی به عنوان چیز خارق العاده ای در نظر گرفته شده؟ جام جم و جام جهان بین چه تفاوتی با هم دارند؟
بنابراین صحیح تر این است
سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد
وآنکه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد
گوهری کز صدف کون و مکان بیرون بود
طلب از گمشدگان لب دریا می کرد
م ر ن در ۱ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۱۳ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۲۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۱:
سعدی به اختیار و ارادت غلام شد
م ر ن در ۲ سال قبل، جمعه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۴۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۶:
چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدی است
این مصرع با اشعار حافظ سازگار نیست
م ر ن در ۲ سال قبل، جمعه ۱۹ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۵۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۴:
وقتی حافظ در آخر بیت دوم گفته بنیادش براندازیم یعنی به آن حمله کنیم و بنیادش براندازیم، پس به هم تازیم (با هم تازیم، همراه هم تازیم) و بنیادش براندازیم درست تر می نماید.
اگر غم برای ریختن خون عاشقان لشکرکشی کند، من و ساقی باهم بر او می تازیم و بنیادش را بر می کَنیم.
م ر ن در ۲ سال قبل، جمعه ۱۹ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۴۲ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۱۰:
بعضی واجم را به واگم نسبت داده اند، به نظر من اشتباه است، اصل آن وازم یا بازم است، ز به ج تبدیل شده، مثل بسوجم، بساجم. حالا بازم به چه معناست؟ در لری باختن به معنی رقصیدن است و همی بازم یعنی می رقصم که جایش دلبر آیو. رقص دارای ریشه عربی است. پس معنی بیت آخر می شود: با شور و شوق جان را از دل بیرون می کنم و به رقص می آیم که جای جان دلبر می آید.
در کردی اژم به معنی می گویم است، ولی در مورد این بیت به نظرم درست نیست.
حتی استاد شجریان هم در چندین مورد عبارت به مو واجی را به مو گویی تبدیل کرده ولی در مورد این دوبیتی این کار را نکرده و همون واجم رو خونده شاید به این دلیل که همی گویم که جایش دلبر آیو بار معنایی نداشته.
م ر ن در ۲ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲۸ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۲۱:۵۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۶:
حافظ احتمالا از اهل حق بوده، چون به زرتشت علاقه وافر دارد و بیت آخر این غزل هم حکایت از پذیرش مذهب تشیع داره و این که برخی منابع اصالت حافظ را از منطقه ای بین نهاوند و تویسرکان می دانند، که مردم آن مناطق پیرو اهل حق بودند. نکته دیگر این است که شاید منظور حافظ از خاندان در بیت آخر خاندان خودش باشد.
م ر ن در ۲ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۸ دی ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۴۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۶:
معنی بیت آخر
این حافظ کیه که حتما باید با آواز رود باده شو بنوشه، عاشق مسکین(حافظ) چرا باید اینقدر تجمل داشته باشه، می تونه هر وقت اراده کنه و بدون هیچ تجملاتی باده شو بخوره