نیمه پنهان ماه در ‫۵ ماه قبل، شنبه ۶ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۰۴:۲۱ دربارهٔ صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۱۰۲ - در ستایش و تعریف فردوسی علیه‌الرحمه به الفاظ فارسی:

باسلام.

استفاده از هوش مصنوعی هم برام جالب بود و هم کمی منو ترسوند که نکنه در این زمینه هم هوش مصنوعی جای انسان رو بگیره.؟

انگار این هوش مصنوعی نیست که داره جای انسان رو میگیره بلکه این انسان هست که داره جا خالی میکنه و هوش مصنوعی رو جای خودش مینشونه.

هم احسنت هم وا اسفا

نیمه پنهان ماه در ‫۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۴۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۳ - گفتار اَندر آفرینشِ عالم:

به نظرم در بیت :

زمین را بلندی نبدجایگاه

یکی مرکزی تیره بود و سیاه

 

میشه در کلام فردوسی بزرگ به حقیقت زمین اشاره کرد.

که زمین دارای جایگاهی بلندمرتبه نبود، این معنا را در مفهوم هبوط انسان نیز میتوان دید.

و تیره و سیاه بودنه زمین نیز باز به هبوط انسان و دور شدن از حقیقت هستی اشاره دارد. چراکه حقیقت، نور است و روشنایی بخش و دور شدن از حقیقت، فرو رفتن در سیاهی و تاریکی.

و انسان هبوط کرد تا با تجربه ی واقعیت ( از طریق رویدادها و وقایع) به درک حقیقت برسد و هر فرد زمین تاریک را برای خود، با طی مسیر دانش و تحقیق و تآمل بررسی و ایمان به نور حقیقت روشن نماید.

و لایق رستاخیز وجود حقیقی خود و حقیقت وجودی خویش ( خویشتن خویش ) شود.

همان داستان آشنای ققنوس شدن.

نیمه پنهان ماه در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۲۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۲:

من وفادارتر از خار ندیدم با گل / عشق یا عقل کدامند؟ نمیدانم من.  نه ساحت عقل بی عشق است نه ساحت عشق بی عقل. دو پیچکند از هم و در، هم. عقل ، عشق را زاید و عشق، عقل را. این دو، نه تعریف دارند نه توصیف تا درونشان نروی نیابی شان. و چون به درون روی، زبان بیرون ندانی پس نتوانی. از بیرون هر چه گوییم آن نیست که در درون میبینیم.

 

 

 

نیمه پنهان ماه در ‫۲ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۰۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۱۳۱ - باز آمدن به شرح قصهٔ شاه‌زاده و ملازمت او در حضرت شاه:

عشق را حهنمی است هزاران بار از بهشت والاتر.

آتش هر سرد را سرماعر است ، نرم و شیرینش ز عسل خوشتر است.

گر گناهست این، ز هر نیکی بتر ( بهتر)

گر هلاکست این ز رفعتها به سر ( سر تر )

تا نسوزی زآتشش نادانی اش

تا نبینی خط زرش، ناخوانی اش...

 

 

 

 

 

نیمه پنهان ماه در ‫۲ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۵ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۴۴ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۱:

سلام. درست است که عدد ۱۰۰ را به حروف مینویسیم صد، اما اصطلاحی داریم به معنای قرن که اینگونه مینویسیم : سده .

 

نیمه پنهان ماه در ‫۲ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۵ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۲۸ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۱۰۵:

حکمت راهیست از زمین به آسمان، از دانش به بینش، از فرش به عرش.

راهبر این راه یکی سعدیست ، حکیم سخن که این ره به حلاوت، رهنمون شد.

درود و سلام بر روح بلندش.

نیمه پنهان ماه در ‫۲ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲۵ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۴:

شبی گفتی به دلداری شبت را روز گردانم

چو سنگ آسیا جانم برآن پیغام میگردد 

بیش از چهل سال است این بیت با من است.

 

 

 

نیمه پنهان ماه در ‫۲ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۱۸ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۲۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۳:

با سلامبه نظرم، کم خویش گیر سعدی، یجورایی انگار میگه چم خویش گیر سعدی.

یعنی سرت توو کار خودت باشه، و البته قانع باش اما من بیشتر اینطور میفهمم که سرت رو بنداز پایین، مطیع و راضی باش و مقایسه نکن. خلاصه چم خویش گیر انسان. ظاهرا آدما همیشه ایام عادت داشتن بیشتر سرشون توو کار وبار دیگی باشه تا کار خودشون.

 

نیمه پنهان ماه در ‫۳ سال قبل، چهارشنبه ۲۲ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۰۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۷۰۰:

سلامشدئییدا تحت تاثیر قرار گرفتم از این شعر.

چه دریافت و نکته ای رو ابوسعید داره بیان میکنه.

حقا که عارف بوده.

عارف به قدر ظرفش به دریای بیکران حقیقت وصل میشه و برداشت میکنه و اینگونه به زیبایی و حکیمانه ، تشنگان حکمت و حقیقت رو آب مینوشانه .

 

نیمه پنهان ماه در ‫۳ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۳۸ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۷۹ - دماوندیۀ دوم:

سلام دوستان 

آیا دیو سفید و خطاب به دماوند در این شعر ارتباطی با ضحاک و اینکه ضحاک به کوه دماوند پناه میبره و در آخرالزمان بیرون خواهد آمد، به قول فردوسی، اشاره ندارد؟

 

 

 

نیمه پنهان ماه در ‫۳ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۹ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۰۹:۳۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶:

سلام.

راه وجود داره.

یکی راه رو میبینه.

یکی راه رو میشناسه.

حتی یکی راه رو میفهمه.

اما یکی راه رو می ره.