عاشق ادبیات
عاشق ادبیات در ۴ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۲۰ تیر ۱۳۹۸، ساعت ۰۱:۲۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹:
به نظرم شاید قسمت هایی از این شعر با متن قرآن در سوره واقعه رابطه معنایی داشته باشد و حافظ از آن ها برای شعر خود الهام گرفته باشد.
یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ
نوجوانانی جاودانی پیوسته گرداگرد آنها میگردند.
شاهدی از لطف و پاکی رشک آب زندگی (تشابه جاودانگی و اب زندگی )
لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنْزِفُونَ
شرابی که نه از آن سردرد میگیرند و نه مست میشوند
بادهٔ گلرنگ تلخ تیز خوشخوار سبک
لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا در آن باغهای بهشت نه لغو و بیهوده ای میشنوند نه سخنان گناه آلود. إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا تنها چیزی که میشنوند «سلام» است «سلام»
بزمگاهی دلنشان چون قصر فردوس برین
گلشنی پیرامنش چون روضهٔ دارالسلام
گلشن و تشابه باغ های بهشت در سوره واقعه
روضه دارالسلام : جایی که بسیار درآن سلام میکنند .