علیرضا محبی در ‫۱۰ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۲۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۴:

گمانه زنی حقیر بر شعر سعدی عزیزم ، استاد سخن 

در آخر مصرع دوم بیت نخست کلمه (بدیده) صحیح است که جناب فروغی مرحوم هم در پاورقی اشاره نموده ، که معنای این مصرع را ازمجهول بودن خارج میسازد 

بدین گونه که: این بود وفاداری و عهده تو بدیده؟ ، یعنی از نظر تو عهد و و وفاداری اینگونه است؟

در بیت : در خواب گزیده لب شیرین گل اندام ، از خواب نباشد مگر انگشت گزیده 

خانم سمایی عزیز بدرستی بیان نمودند ، بنده نیز بر تکمیل فرمایشات ایشان عرض میکنم ، در ابتدای مصرع دوم قطعا واژه ( از) درست است ، که معنای صحیح را ملزوم است ، در خصوص گزیدن به معنای بوسه ، بدین مفهوم است که وقتی صورتی از اندام لطیف بشوق فراوان بوسیده میشود ، سرخی از وی پدید می آید که شبیه گزیدگی حشرات میشود ، که اکثر عزیزان اینگونه بوسیدن را تجربه کرده اند یا حد اقل دیده اند ، بطور مثال شایع ، وقتی از شوق روی نوزادی را بوسه میزنید ، چون اندامش مانند گل لطیف است ( گل اندام ) جای بوسه سرخ میشود به مانند گزیدگی 

در بیت : مرغ دل صاحب نظران صید نکردی ، الا بکمان مهره ابروی خمیده، که جناب اروجی بدرستی بیان فرمودند و در تکمیل سخن ایشان عرض میکنم که کمان مهره نوع وسیله شکار پرندگان بصورت زنده است ، که از نظر هندسی به کمان زوبین شبیه تر است تا تیروکمان ، بجای تیر از گوی های گرد که اغلب از چوب آبنوس و گاهی استخوان داخل شاخ و در گونه فاخر آن از عاج فیل ساخته می شد که در آن سوراخی باریک بود که دو گوی بوسیله سیم تابیده شده یا ابریشمی باندازه پنج چهارک بهم وصل بوده  و هنگام پرتاب به دور پرده می پیچیده و او را زنده صید میکردند

در مصرع اول بیت: روی تو مبیناد مگر دیده سعدی ، فعل  ( مبیناد ) فعل مکرر محذوف بشکل است ، که اگر بود چنین می شد ، روی تو مبیناد ، مبیناد مگر دیده سعدی

یعنی اگر روی تو را نبیند ، مگر دیده سعدی نابینا باشد ، در حالی که روی به هرکس  کند ، جلوه گاه روی تو در نظر وی نمایان است ، که این حاکی از کمال صاحب نظریست ، چون عاشق صاحب نظر هر جا که بنگرد جمال معشوق متجلیست،  آیه: فاینما تولوا فثم وجه الله

علیرضا محبی در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۳۰ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۳۰ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳:

همچنین در مصرع اول  بیت سوم هم غلط واژه وجود دارد

حرف مقصود نمی ریزد  از او 

خامه طالع من تنگ شق است 

در مورد این بیت بنا به تجربه ۳۵ ساله خودم در هنر خوشنویسی نظر دادم و از آن کاملا مطمئنم 

علیرضا محبی در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۳۰ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۲۱ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳:

بنظر بنده 

در بیت دوم  ،  عشق میگویم صحیح باشد چون بنده چندین جا در نسخ خطی عشق میگویم را دیدم  که بخط میرزا غلام رضا اصفهانی موجود است 

 

همچنین در بیت سوم مصرع دوم غلط تایپی وجود دارد 

کلمه خامه ( به معنای قلم) صحیح است که در اینجا خانه نوشته شده 

در خوشنویسی، قلم دارای یک فاق در وسط زبانه قلم است  که اگر شق( شکاف) آن تنگ باشد مرکب را بدرستی بر روی کاغذ انتقال نمیدهد و بکارگیری واژهی تخصصی یک حرفه در شعر دلیل بر آگاهی یا مهارت شاعر در آن حرفه ( خوشنویسی ) است

علیرضا محبی در ‫۱ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۳۰ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۱۴ دربارهٔ کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۶۴۹:

"یار "خرمن پوش من در مصرع اول بیت اول صحیح است 

"باز " اینچنین در مصرع دوم ببت دوم صحیح است 

علیرضا محبی در ‫۱ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۳۰ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۴ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » حضریات » غزلیات » شمارهٔ ۳۵۰:

در بیت چهارم بین میانت و تن فاصله بگذارید 

بی موی میانت تن من در شب هجران

علیرضا محبی در ‫۱۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۱ دی ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۵۳ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » حضریات » غزلیات » شمارهٔ ۳۵۰:

در نسخ خطی که متعلق به بیش از پانصد سال پیش است وبه خط یکی از خوشنویسان بزرگ(میرعلی هروی) آن را تحریر نموده و در کتاب تذکره خوشنویسان نیز چاپ گردیده مصرع اول بیت دوم چنین آمده
( جز عارض سیمین تو از طره شبرنگ هرگز نشنیدم طلوع قمر از مو) که بسیار زیبا تر وصحیح تر بنظر میرسد لطفا تأمل بفرمایید