شمارهٔ ۲۵۶
آن را که به حق چراغ افروخته شد
تشریف بقا به قامتش دوخته شد
بر کرد به خود، هرکه به تقلید افتاد
چون شمع که از ساختگی سوخته شد
آن را که به حق چراغ افروخته شد
تشریف بقا به قامتش دوخته شد
بر کرد به خود، هرکه به تقلید افتاد
چون شمع که از ساختگی سوخته شد
با دو بار کلیک بر روی هر واژه میتوانید معنای آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
شمارهگذاری ابیات | وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) | شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | ارسال به فیسبوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.
حاشیهها
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.