گر از روش حافظ و قرآن به در آئی

هر ره که روی باز پشیمان به در آئی‏

بردار سرودی ز کلامش طرب انگیز

شاید دمی از غصه هجران به در آئی

جان می‏دهم از حسرت دیدار تو چون صبح

باشد که چو خورشید درخشان به در آئی‏

تا کی چو صبا بر تو گمارم دم همت

کز غنچه چو گل خرم و خندان به در آئی

از تیر شب هجر تو جانم به لب آمد

وقت است که همچون مه تابان به درآئی