گنجور » فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۵

رسته در ‫۱۵ سال و ۱۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۵ خرداد ۱۳۸۷، ساعت ۰۴:۳۹ نوشته:

بیت اول باید اصلاح شود وگر نه اشکال وزنی وچود دارد
غلط : از
درست : ز
---
پاسخ: با تشکر، «از یاقوت» با «ز یاقوت» جایگزین شد.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

پریا در ‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۲۹ نوشته:

به چندین فروغ وبه چندین چراغ را معنی کنید با تشکر

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ممد در ‫۱۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۱۵ نوشته:

سلام میشه بگید در ینجا نوروز یعنی چی؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

ممد در ‫۱۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۱۶ نوشته:

سلام میشه بگید در اینجا نوروز یعنی چی؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رسته در ‫۱۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۲۵ نوشته:

نوروز در این جا به همان معنی روز اول بهار است که باغ ها پر گل می شوند. آسمان را با ماه و ستارگان فروزان به باغ پر گل تشبیه کرده است .

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امین کیخا در ‫۱۱ سال قبل، جمعه ۳۰ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۰۱ نوشته:

فروغ در اصل پیروک است و ان نور باشد ولی رون هم معنی نور میداده است ولی باشگون شده است pyro یعنی حرارت به لاتین اما مطمئن نیستم همستاک باشند

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

جهن یزداد در ‫۲ سال قبل، دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۰۷:۳۴ پاسخ داده:

انگاه افروغ از چیست ؟ از اپیروک است ؟ چرا اندکی نمی اندیشید ؟
مگر نمیگویی افروختم و افروزم وگیتی فروغ و گیتی فروز - این همه راه دور رفتی تا بگویی فکر عربی از فیروک کردی گرفته شده - بابااین نوشته های فارسی و عربی و پارسی دری و پهلوی و هندی همگی ایرانیان را کرد مینامند اگر یکجا نشیین نباشند

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امین کیخا در ‫۱۱ سال قبل، جمعه ۳۰ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۰۲ نوشته:

ویروک هم به همان وزن از ویر به معنی فکر است و به کردی اول فیروک شده است و به عربی سپستر فکر شده

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

جهن یزداد در ‫۱ سال قبل، جمعه ۱۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۰۹ پاسخ داده:

نخست انکه واژگان پارسی مانند عربی بنا بر وزن نیست دگر انکه ویر ویرا ویراگ ویروی ویروگ (ویروک) اگر به عربی رفته بود عربها یا وک انرا می انداختند ویر را میگرفتند یا صدای کشیده را می انداختند و ورک میگرفتند و مانند ورق - دگرانکه فروغ /فروز چه پیوندی با ویر دارد ویر که بیگمان با وید /بید از یک ریشه است ( گشتن د به ر چون جهودی /جهوری.اسفندیاد/اسفندیار.سده/سره دربخشهایی از خراسان و اران سده را سره گویند و بیشینه د را به ر میگردانند) ویرا/ بیدا /بودا/که در پارسی دری بیدار گوییم (بید آر - بید دار و بودا پیامبر از همین نامست بچم هوشیار و بیدار )به هر چم که بگیریم و اگر بید و ویر را از یک ریشه بدانیم یا ندانیم هیچ پیوند با فروغ افروز ندارد پروک یا از پرو بال است که پیداست چیست و یا پیروک است که پیر گذشته دیر است و پار و پیر از ان اید و پورانه های هندی از ان اید که بخش نخستین و دیرین مهابهاراته است چون پیشدادیان ویر به چم فکر نیست به چم هوش یاد حس جان ذهن نفس است در پشه ای بچم تن شده

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

روفیا در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۴۲ نوشته:

روان اندرو گوهر دلفروز
یعنی فردوسی گمان می کرد خورشید نسبت به منظوم شمسی در حرکت است ؟

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

جهن یزداد در ‫۲ سال قبل، دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۰۷:۴۹ پاسخ داده:

گرچه فردوسی نیز انگونه می اندیشید که مردم زمانش و تو هم انگونه می اندیشی که مردم زمانت اینجا پیشتر میگوید بچندین فروغ و بچندین چراغ روان اندرو گوهر دلفروز تا اینجا اسمان و همه ستارگانند و که از او (از اسمان و ستارگانش ) روز روشن است در پایان میدانیم که افتاب روز را روشن میکند و همه ستارگان نیستند و این اندیشه ماست و نه گفته شنیده شده بیت پسین از فردوسی نیست و سخنور دست پنج هم باختر و راستتر را قافیه نمی کند برای فردوسی باختر سوی بلخ است و نه هورامان

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سیاوش بابکان در ‫۹ سال قبل، سه‌شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۶:۱۲ نوشته:

به گمانم مراد حکیم حرکت با سامانه‌ی خورشیدی بوده است و نه در و نسبت به آن

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

علی در ‫۷ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۱۴ نوشته:

منظور از بیت آخر چیه؟ داره از خورشید بازجویی میکنه؟ چرا میگه بر من نتابی؟ منظور از چه بودت چیست؟ یعنی چرا؟
سپاس

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

جهن یزداد در ‫۲ سال قبل، دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۰۸:۴۹ پاسخ داده:

از کس دیگری بازجویی میکنی میگوید ای که تو همانند خورشیدی

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

۷ در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۴ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۴۱ نوشته:

ز خاور برآید سوی باختر
نباشد ازین یک روش راست‌تر
خاور یا خاوران در اصل خوربر و خوربران و خوروران بوده=مغرب
مشرق هم خورآی و خورآیان و خورآستان.
به شمال هم اپاختر و باختر گفته مییشد.
جنوب هم نسا و خورتاو گفته میشد.نیمروز

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

جهن یزداد در ‫۲ سال قبل، دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۰۸:۵۵ پاسخ داده:

این از فرودسی نیست و نمیتواند باشد درباره ان ان زیر نوشتم -
خور آیان و خور آمان - آیان از اید و امان از امد و آسان -آهان - آیان است

خور بران درست است مگر آنکه واژه خاور نمیتواند از خور بر باشد خاور از هاور و اور و ایوار و آوار است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

جهن یزداد در ‫۲ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۳۵ پاسخ داده:

آپاختر و خورتاو شمال و جنوب و خوراسان و خور امان دو سوی جهان است خور اسان را خور ایان و خور بران را خور امان نیز میگفتند همانگونه که خاور از نگاه واژه پیوندی با خوربران و خور امان ندارد باختر نیز پیوندی با خور اسان ندارد باختر را به بلخ بختری = بهتری میگفتند
این سروده درستش اینگونه است
نگیرند مر یکدگر را گذر
نباشد از این یک روش راست تر
و در اینجا راست = راس = راه است
در نگاه پارسی تاریکی و مغرب و غربت و غریب را ایوار و اوار و اویرو خاور گویند - نیم روز نیز خورتاو نیست نیمروز همانست که به عربی انرا جنوب میخوانند و در پارسی نیمروز است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

شیما در ‫۶ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۰۲ نوشته:

کلمه دیگری که به عنوان نام قدیم افغانستان استفاده می‌شود باختر است. باختر بعضی از ساحات شمال و شمالغرب افغانستان و مقداری از حدود جنوب هندوکش را در بر داشت. در تحت نام باختر مدنیت بزرگی مانند مدنیت گریک و باختری در تاریخ افغانستان و حتی آسیای میانهه از اهمیت زیاد برخوردار است. به تعقیب ان نام «خراسان» بر سر زمین کنونی افغانستان معمول گشت .این نام در قرون وسطی از اهمیت زیاد برخودار بود. بعضی از سر زمینهای مربوط به خراسان در ایران کنونی تثبیت شده اند. خراسان که نام بخشی از «ایران تاریخی» است. خراسان بزرگ به بخش شرقی ایران

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

جهن یزداد در ‫۲ سال قبل، دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۰۸:۳۳ پاسخ داده:

شلوار را از پاچه نمیپوشند - این نام گذاریهای کنونی گریک را بنه انجا گریگ نیستند انجا بلخیانند و هنرشان هم بلخی است به شیوه گریک پیش از امدن خریکها داریوش هخامنشی و پیش از او خوزیان ایلام و بابلیان نیز همین نام گفته اند بلخ و انرا پلخه بختریاو پلهَه بهتریا گفته اند و این پلهه همان پرهه و پرثه و پرسه و پارسه است و پلخه نیز خود پرسه بود و خ و ه و س را در نام خور هور و سور سانسکریت میبینیم که هرسه خورشید جهانند بیگمان پیشینیان گرچه پلخه و پارسه را به چند گونه میگفتند همه برای انان یکی بود مانند پوچ و پوک برای همین هر یک را با نامی دگر باز میشناختند پرهه مکران بلخ بختری = بلخ بهتری= بلخ بختر واین بختر همان بهتر است و تا کنون در بسیاری جاها نمونه در فارس انشان بهتر را بختر و هیزم را خیزم گویند و این نام را در جای جای ایرانشهر میبینیم و این نام خراسان جاییست که از ان خور آسد و اید و خورایان و هورامان دوسویند که از یکی خور ایان و به یکی خور آمان آمدان است -

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

دکتر همایون یکتا aa.yekta@yahoo.com در ‫۵ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۵۴ نوشته:

حضرت فردوسی اگر چنین منظوری داشت یعنی منظومه را به باغ و گل تشبیه کند مسلما اینگونه می سرود تا وزن شعر هم زیبا تر می شد ولی منظور دیگری داشته است
بیاراسته چون گل نوروز باغ

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

جهن یزداد در ‫۱ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۹ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۴:۵۰ پاسخ داده:

گمانم چیزی از سرودن و شعر ندارید و اگر داشتید در پیشگاه فردوسی اینگونه سخن نمیگفتید آنچه گفتید هیچ وزنی ندارد نه وزن سروده های شاهنامه و نه دگر وزن ها-
گذشته از وزن - هیچ پارسی گویی اینگونه سخن نمیگوید بیاراسته چون گل نوروز باغ - خود میدانید چه میگویید چه چیزی چیزی را اراسته ؟
فردوسی سخنش پیداست آسمان اراسته است همانگونه که باغ هنگام نوروز اراسته است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

رضا در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۰۱:۲۶ نوشته:

آقای بهنام کاملا موافق نظر شما هستم چون باختران نامیست که تغییر یافته و اشاره به افسانه ارابه ران دارد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمد در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۳ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۰۹:۴۷ نوشته:

به چندین فروغ و به چندین چراغ بیاراسته چون به نوروز باغ
به نظر حقیر منظور حکیم در این بیت این بوده که با توجه به اینکه امکان دیدن اشیاء جز با وجود نور میسر نمیباشد و از طرفی خود نوری که از خورشید به زمین میرسد متشکل از چند طیف نوری است مثل رنگین کمان که در اثر برخورد با جو زمین در زمانی که باران میبارد و نور خورشید تابیده میشود این نور به جندین طیف(فروغ) از رنگهای مختلف نمایان میگردد به باغ رنگارنگی از گلها و گیاهانی تشبیه گردیده که در نوروز از خاک سر بر میآورند لذا در این بیت حکمت حضرت فردوسی بخوبی نمایانده میگردد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمد در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۳ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۰۹:۴۹ نوشته:

به چندین فروغ و به چندین چراغ بیاراسته چون به نوروز بابه

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

آذر. خانم معلم جغرافیا از اراک در ‫۴ سال قبل، پنجشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۱۲ نوشته:

کاش در مورد شاهنامه هم کسی مثل فرهاد که مثنوی را معنی می کند ، پیدا می شد و بیت ها را معنی می کرد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سوشیانت در ‫۳ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۱۷ نوشته:

سلام ببخشید در بیت 8 ازین باید زین باشد.
غلط:نباشد ازین
درست:نباشد زین

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

س در ‫۳ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۱۳ نوشته:

به نظرم تو بیت به چندین فروغ و به چندین چراغ بیاراسته چون به نوروز باغ داره به یه رسم اشاره می کنه که تو نوروز باغها رو با چراغ آراسته می کردن و داره می گه آسمان هم همین طوری مثل چراغانی باغ در نوروز با چندین چراغ آراسته شده.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمد در ‫۳ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱۰ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۵۲ نوشته:

نه از آب و گرد و نه از باد و دود
نبود آب که درسته ولی بقیه رو میشه یکی بهم توضیح بده

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

نیما رنجبر در ‫۲ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱۷ دی ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۰۰ پاسخ داده:

به نظرم از اونجا که نور رو موجودی مجرد می دونستن برای همین در شعر نور رو از چهار رکن اصلی عالم مادی جدا می کنه

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

nabavar در ‫۳ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۱۷ نوشته:

گرامی محمد
ز یاقوت سرخست چرخ کبود
نه از آب و گرد و نه از باد و دود
از آب و خاک و باد و آتش نیست
اشاره به ارکان چهار گانه ی هستی دارد
آب ، خاک ، باد و آتش

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

مصطفی قباخلو در ‫۳ سال قبل، یکشنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۰۸:۰۷ نوشته:

سلام
یکی از دوستان برای من ((خاور)) و ((باختر ))رو توضیح میده من تو لغت نامه ها و متون خوندم گیج شدم .
بگید آیا مطلق هست یا متغییر ؟
ممنون

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

جهن یزداد در ‫۱ سال قبل، جمعه ۱۹ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۲۷ پاسخ داده:

با امدن غزان سلجوقی و مغول ایرانیان زبان خویش را فراموش کرده اند پیش از ان هیچ کس خراسان ( خور اسان خور اهان خور ایان مشرق ) را خاور ننامیده و فردوسی بزرگ همهجا خاور را مغرب گفته برای نمونه نگاه کنید به داستان بخش کردان زمین بدست فریدون برای سه پسرش - دگر انکه خاور اور خور است جایی که خور بدان اورده میشود نمیبینید که به غریب میگویند اوار و اویر و اواره و به غروب میگویند ایوار و ایواره برای انکه تیر مرگ را هم بر تن نادانی بکوبم این را هم بدانیم که ارمنیان به غروب افتاب میگویند خاور خاوران - خ خاور هیچ پیوندی با خور ندارد ان خ مانند اورزم و خوارزم است مانند اوجا و خوزستان است داریوش در سنگنبشته ها انان را اوجا میخواند دیگر انکه اورامان هورامان خورامان - دگر خیور هیور ایور که برادر شوهر است دگر خیزه خیز هیز ایزک است همان هیز که خودتان میدانید

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

جهن یزداد در ‫۲ سال قبل، دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۰۷:۵۶ نوشته:

ز یاقوت سرخ است چرخ کبود
نه از اب و گرد و نه از باد و دود
روان اندرو گوهر دلفروز
کزو روشنایی گرفته است روز
بچندین فروغ و بچندین چراغ
بیاراست است چون به نوروز باغ
نگیرند مر یکدگر را گذر
نباشد از این یک روش راست تر
بر پایه ژول مول
خورآیان = خورآسان -و خور آمان = هورآمان دو سوی جهان است یک سو خور از ان میاید و یکسو خور بر ان می اید اما غروب و غربت و غریب و تاریکی در نگاه ایرانیان پیوندی با خور امان = هور امان ندارد انرا با آوار و ایوار و هاور و خاور میگفتند که پیوندی با خور ندارد - باختر نیز

زین نیز بگذریم که باختر برای فردوسی سوی بلخ است و نه هورامان

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب شعری:	مثنوی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

بخش ۵ - گفتار اندر آفرینش آفتاب