گنجور » خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸

ariamanesh در ‫۱۲ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۲ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۰۶ نوشته:

ba dorood be hameye doostan.dare mige ke ye omre ke ba badbakhtigozaroondim.bababakhtimomon ziad bodeo asayeshemoon kam . bad tane mizane be on khoda ya eizad ke har chi mikeshim az daste hamobne.so behtre in khoda nabashe

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امین کیخا در ‫۱۰ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۲۳:۴۸ نوشته:

تیره به فارسی نغام هم می شود تم هم معنی تیرگی می دهد تیمان به لری یعنی اسمان ابری که شاید از همان تم باشد در دری افغانستان هم ریشه تم به معنی اب مروارید و تیرگی وجود دارد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امین کیخا در ‫۱۰ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۲، ساعت ۲۳:۵۰ نوشته:

عمر به فارسی دات می شده است و ان در لری مانده بصورت همدات یعنی همسن و در انگلیسی البته date مانده است که همان لغت است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حاجیکلایی در ‫۱۰ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱۰ مرداد ۱۳۹۲، ساعت ۲۳:۳۳ نوشته:

با درود بر تمامی سروران و اساتید خودم
یک نکته ای که می توان از آن برداشت کرد این است که هر کسی بار مسئولیت خویش را بدوش می کشد و ما نیز دز کتاب فرآن نیز چنین چیزی زا داریم.
و نکته ای دیگر که باید بدان توجه کرد اراده انسان است و اینکه اخیار امور در دست خودش می باشد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

عبدالمعروف کوشا صمدی در ‫۱۰ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۰۳ نوشته:

عمریست مرا تیره و کاریست نه راست
محنت همه افزوده و راحت کم و کاست
شکر ایزد را که آنچه اسباب بلاست
ما را ز کس دگر نمیباید خواست
در مصراع اول هدف خیام از تیره گی روز گار است که چرخ گردون با همه کج است، در مصراع دوم شکایت از روز گار است که خلاف آرزو ها در محنت و رنج میگذرد، در مصراع سوم و چهارم سپاس گذاری از خداوند کرده اینکه میگوید خدای شکر هرچه است تو برای من میدهی، چه غم و یا چه خوشی باشد، اما سپاس اینکه مرا مدیون کس دیگر نیمسازی. " عبدالمعروف کوشا صمدی کابل"

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

سیاوش عزیزی در ‫۲ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۰، ساعت ۲۰:۲۶ پاسخ داده:

چنین برداشتی مایه تعجب است چه اینکه خیام به روشنی در بیت دوم به میگه آنچه اسباب بلاست فقط از سمت ایزد است و شکر به کنایه است ، هرچه هست چه غم و چه خوشی را از کجا و بر چه اساسی آوردید؟ چون من به جز کلمات تیره ، نه راست ، محنت و بلا ، اثری از خوشی نمی‌بینم

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

امیر پویا در ‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۴ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۰۸:۲۱ نوشته:

بیت اول رو اصلا نمی فهمم ... ولی بیت دوم منظورش به بیت سوم و ایزد هستش که رنج و سختی رو زیاد کرده و اسایش و ارامش رو کم, بیت سوم که کاملا تیکه انداخته "انچه اسباب بلاست!" خدا داره به روزمون میاره
انوری میگه:
هر بلایی کز آسمان آید
گرچه بر دیگری قضا باشد
به زمین نا رسیده می پرسد
خانۀ انوری کجا باشد
بلای اسمانی :)

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

گمنام-۱ در ‫۷ سال قبل، جمعه ۱۱ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۲۴ نوشته:

عمر " زاد " است ، " زات " میشود در پهلوی جنوبی
و " دات " میگردد در گویش لران ، و درود بر شما جناب کیخا

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حسین در ‫۴ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۸ آذر ۱۳۹۸، ساعت ۱۲:۵۱ نوشته:

روزگارم سیاهه و کارو بارم روبه راه نیست مشکلاتم زیاده و راحتی کم دارم کنایه به خدا که خدا بهم بلا داده

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

محمود در ‫۴ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ دی ۱۳۹۸، ساعت ۰۱:۰۵ نوشته:

در مصرع آخر
حرف پیشروان دینی رو نقض میکنه که:
هرچه نیکی است از سوی خداست و تمام بدی هایی که میبینیم از خود ماست.
خیام همه چیز رو از خدا میدونه هم سختی و هم راحتی که البته در این رباعی اذعان میکنه که ندیده
خدا یا هست و همه چیز از اوست
یا نیست اینکه فقط خوبی‌ها از سمت خداست
و بدی ها از سوی ما و شیطان است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

خسرو در ‫۴ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۰۰:۳۲ نوشته:

چه تیکه سنگینی بار خدا کرده. خیام میگه خدایا شکرت که بلایی نبوده که دیگه بر سر ما نیاری.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

moji kh در ‫۳ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۳۸ نوشته:

به نظرم این ی تیکه به خداست که میگه خدایا شکرت به خاطر اینکه بی نیازمون کردی از بلایا چون همه ای مشکلات از قسمت خودت میاد

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

enzi در ‫۲ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۱۷:۳۰ نوشته:

کسی که خودش رو به خواب زده رو نمیشه بیدار کرد، خیام آشکارا داره در این بیت خدا رو شکر میکنه ، آن وقت دوستان او را دهری میخوانند. بنده بهترین نمونه های تحمیدیه رو بعد از الهی نامه خواجه عبدالله انصاری ، در رباعیات حکیم حجه الحق ، عمر خیام ،می یابم ! حقا که لقبش برازنده اوست. حجه الحق

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حبیب شاکر در ‫۲ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۹ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۲۰:۵۴ نوشته:

سلام بریاران

جیبی است مرا خالی و قلبی است کباب

دریا اگر روم شود خشک ز آب

در خواب اگر پای گذارم به بهشت

جیغی کشد بچه،پرد از سر خواب

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

حبیب شاکر در ‫۲ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۰۹:۱۴ نوشته:

سلام

دنیا اگر چه میکند از ما پوست

لبخند ز لب فراری و چشم چو جوست

چون شادی و غم عنایت دوست بود

از دوست مرا هر آنچه آید نیکوست

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

کامران هیچ در ‫۱ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۲۰:۳۲ نوشته:

در مصراع اول هدف خیام از تیره گی روز گار است که چرخ گردون با همه کج است و کارهای او راست در نمی اید، در مصراع دوم شکایت از روز گار است که خلاف آرزو ها در محنت و رنج میگذرد و رنج زندگی را زیاد و خوشی های آن را کم میداند، در مصراع سوم و چهارم سپاس گذاری از خداوند کرده اینکه میگوید خدایا تو را سپاس میگویم که هر چه بلا و رنج است تو به من میدهی و تو آنقدر مرا آزار دادی که دیگر نیازی به آزار دیگران ندارم

این سپاس نوعی کنایه و طعنه به خداوند است

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

Ahuora Ahuora در ‫۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۸ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۰۴ نوشته:

درود و ارادت

در بیت اول در واقع خیام مصائب روزگار و زندگی غم انگیز بشر رو شرح میده و کلا اصل زندگی رو زیر سوال میبره ( کاری است نه راست !! )

و در بیت دوم با زیرکی تمام می فرماید که آنچه که بلاست و سختی از جانب خود طبیعت و خالق هستی است و مصیبت و بلایی که دیگران به ما می دهند اصلا به حساب نمی آید و یا نیازی به توجه به آن نیست ..

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب linkرونوشت نشانی حاشیه

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	لغزش به بخش حاشیه‌های شعر
	لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر
	لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
	لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ
	لغزش به بخش خوانش‌های شعر
	لغزش به بخش شرح‌های صوتی
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور
	مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
	مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب)
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

وزن:	مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری:	رباعی
منبع اولیه:	ویکی‌درج

ورود به گنجور

رباعی شمارهٔ ۳۸