گنجور

 
ملک‌الشعرا بهار

... شاد مباش‌، چه مردم ایدون همانا چو مشگ پر باد است که چون باد از آن بدرود هیچ در او نماند.

بود نازش مرد دانا به جان

به جان شاد باش ای پسر تا توان

که تن همچو مشگی بود پر ز باد

نماندش چیزی چو بادش گشاد

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode