لطفاً توجه داشته باشید که حاشیه‌ها برای ثبت نظرات شما راجع به همین شعر در نظر گرفته شده‌اند. در صورتی که در متن ثبت شده‌ی شعر در گنجور غلط املایی مشاهده کردید، یا با مقابله با نسخه‌ی چاپی در دسترستان اشتباهاتی یافتید، در مورد این شعر نظر یا احساس خاصی دارید یا مطلب خاصی در مورد آن می‌دانید یا دوست دارید درباره‌ی آن از دیگران چیزی بپرسید یک حاشیه برای آن بنویسید. لطفاً از درج مطالب غیرمرتبط با متن این شعر خاص خودداری فرمایید و حتی‌الامکان سعی کنید متن حاشیه‌ی خود را با حروف فارسی درج کنید (حاشیه‌ها بازبینی خواهند شد و موارد غیرمرتبط و ناقض این نکات حذف می‌شوند).
لطفاً در صورتی که اشتباهات را با استناد به نسخه‌های چاپی گزارش می‌کنید این مسئله را (حتی‌الامکان با ذکر نام مصحح) ذکر نمایید تا بتوانیم بین پیشنهادهای تصحیحی حدسی حاشیه‌گذاران و پیشنهادهای مستند تمایز قایل شویم.
حاشیه بنویسید
خوراک حاشیه‌های این شعر را با این نشانی به خبرخوان خود اضافه کنید.
قاعدتا باید باشد:
تو نه دلی که آهنی
تجدید ارادت
—
پاسخ: با تشکر، تصحیح مطابق پیشنهادتان انجام شد.
Comment by Jafo — شهریور ۱۳, ۱۳۸۷ @ ۸:۳۴ ق.ظ
من نه دلم که آهنم
آهن خویش بشکنم
سختم و سخت می‌زنم
آب در آتش افکنم
خاک به باد برتنم
جمله‌ی «مردَم» و «زنم»،
از بن و بیخ برکنم
Comment by قلم زن — شهریور ۹, ۱۳۸۹ @ ۱۰:۳۹ ق.ظ
این وزن شورانگیزی است
صبر به طاقت آمد از بار کشیدن غمت
چند مقاومت کند حبه و سنگ صد منی!?
حبه[واحد وزن]=یک جو
اندک از چیزی
یک جو غیرت ندارد=بی بخار است.آبی ازو گرم نمیشود
من هم که واحد وزن است
من تبریز=۵ کیلوگرم
من ری=۱۲ کیلوگرم
من شاه=۳ کیلوگرم
صد من تبریز=۱۲۰۰ کیلوگرم
صد من در برابر یک جو مانند فیل و مورچه
دانه خردی مانند جو و سنگ آسیاب به آن گندگی!? (نه نمیشود)
Comment by 7 — اردیبهشت ۱, ۱۳۹۷ @ ۴:۲۴ ب.ظ
این صد من.را هم به آن سد من بگردانید شاید شب آسوده تر خوابیدیم
Comment by 7 — اردیبهشت ۱, ۱۳۹۷ @ ۴:۴۳ ب.ظ