هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به نابرابری و ظلم زمانه اشاره دارد و از آن شکایت می‌کند. او می‌گوید که از طریق بخشش خدا آزاد شده و دیگر غم ندارد، اما از بندگی خدا هم نگران است و نمی‌خواهد از این بندگی آزاد شود. در واقع، او آزادی از غم را با بندگی خدا مرتبط می‌سازد و نسبت به آن احساس نگرانی دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به نابرابری و ظلم زمانه اشاره دارد و از آن شکایت می‌کند. او می‌گوید که از طریق بخشش خدا آزاد شده و دیگر غم ندارد، اما از بندگی خدا هم نگران است و نمی‌خواهد از این بندگی آزاد شود. در واقع، او آزادی از غم را با بندگی خدا مرتبط می‌سازد و نسبت به آن احساس نگرانی دارد.
هوش مصنوعی: ای زمانه، تو که از ستم و ناملایمات بسته‌ای و نمی‌توانی کمک کنی، ولی در عوض، از جانب بخشش و دعوت به رحمت فرصتی برای من فراهم کرده‌ای.
هوش مصنوعی: زمانی که به تو خدمت‌گزار شدم، از غم و اندوه رهایی یافتم. اما از این رهایی نترس، زیرا من از بندگی تو هیچگاه آزاد نمی‌شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای ترک بگنجه از کجا افتادی
کاندر دل و جان من فکندی شادی
یک بوسه مرا به مستی اندر دادی
ای ترک همیشه مست و خرم بادی
ای دولت هند را جمالی دادی
ای شادی زین قبل به غایت شادی
ای چرخ تو در دهان عالم دادی
کای دولت شیرزاد باقی بادی
گر شعر در مراد می‌بگشادی
یا کار کسی به شعر نوری دادی
آخر به سه چار خدمتم صدر جهان
از ملک چنان یک صله بفرستادی
تن زود بخواری ای جلب بنهادی
وز گفته خویش نیک باز استادی
گفتی خسبم در آب و نم در ندهم
بر خاک بخفتی و نم اندر دادی
ای برده دلم به صد هزار استادی!
در عشق تو بندگی به از آزادی
اصل طرب و مایه شادیست غمت
یک دم غم تو به از هزاران شادی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.