گنجور

 
وحشی بافقی
وحشی بافقی » گزیده اشعار » غزلیات »

شمارهٔ ۶۴

آنکس که مرا از نظر انداخته اینست

اینست که پامال غمم ساخته، اینست

شوخی که برون آمده شب مست و سرانداز

تیغم زده و کشته و نشناخته، اینست

ترکی که ازو خانهٔ من رفته به تاراج

اینست که از خانه برون تاخته اینست

ماهی که بود پادشه خیل نکویان

اینست که از ناز قد افراخته، اینست

وحشی که به شطرنج غم و نرد محبت

یکباره متاع دل و دین باخته اینست

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode