اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۵۲

گر بنگ خوری ای به رخ خوبان، خور

بنیوش چنان که گویمت زان سان خور

بسیار مخور، فاش مکن، ورد مساز

اندک خور و گه گاه خور و پنهان خور