اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۵۳

نی بر سر آب و جویها می روید

واندر طلب عشق خدا می پوید

نی زن چو زعشق یک دم او را بدمد

بنگر که چگونه سرّها می گوید