اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب العاشر: البهاریات » شمارهٔ ۱۷

آن را بود از سماع کامی حاصل

کاو هست زجان به نزد جانان غافل

از خوان سماع کس نواله نبرد

تا برناید زعقل وز جان و زدل