اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۱۱۶

با یار چرا چنین صبوری ای دل

افتاده به دنبال غروری ای دل

نزدیک آمد رفتن و هستی غافل

انصاف بده زکار دوری ای دل