اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثالث: فی ما یتعلق باحوال الباطن و المرید » شمارهٔ ۹۴

با دل گفتم که این چه زیر و زبری است

میل تو مدام سوی شاهد از چیست

دل گفت مرا چونک در او می نرسم

بی سایهٔ او بگو که چون شاید زیست