امامی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳

آن شب که ملازم فروغ روز است

و آنروز که شب بروز مهرافروز است

عقد شکن زلف بت سیم تن است

خورشید رخ خوش پسر زر دوز است