ابوالحسن فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۷

گفتم سفری کنم اگر تقدیرست

دلگیری فارس را سفر تدبیر است

اما چکنم که آب چشم تر من

چون خاک سر کوی تو دامنگیر است