ابوالفرج رونی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳

گه نیک به گفتار برافروخت مرا

گه سخت به کردار جگر سوخت مرا

چون بستن گفتار بیاموخت مرا

بر تخته عشق کرد و بفروخت مرا