جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۹

صبر از دل ریش من همی بگریزد

با دیده من خواب همی نامیزد

وین هر دو اگر چنین بود نیست عجب

کز آتش و آب هر کسی پرهیزد