جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۹

خطت تا بر گل از عنبر نوشتست

غمت بر من خطی دیگر نوشتست

مگر بیداد تو دل را خوش آمد

که بر رویم بآب زر نوشتست

دمیده گرد لعلت سنبل سبز

زمرد بر عقیق تر نوشتست

ز بهر چشم بیمارت مگر زلف

فسون تب بشکر بر نوشتست

هنوز از عشق تو دل یک ورق خواند

ز تیمار تو صد دفتر نوشتست

ز دست این دل نا پای بر جای

ندانم تا چه ام بر سر نوشتست