ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۵۹

شاها چو نمیتوان گرفتن کم نان

خوشوقت کسی دان که بود همدم نان

مپسند که بر کنار خوان کرمت

خلقان همه نان خورند و چاکر غم نان