ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۲

دادم بتو دل بوی تو نشنیده هنوز

نا دیده تمام رنگ تو دیده هنوز

در پرده مشو ز مردم دیده من

کو طفل وشیست خواب نادیده هنوز