ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۶

هر کس که نصیحت بر او خوار بود

وانکو ببدی خود گرفتار بود

پندش مده ار چند بود فرزندت

یاری مکنش ورچه ترا یار بود