ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۹۴

رویت که در او دیده صفای جان دید

جانست از انش نتوان آسان دید

حقا که چو عمر ناکزیرست ولیک

چون عمر بجز بر گذرش نتوان دید