ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۴۹

تا دست من از وصل تو کوتاه بود

تا بر دل من بیاد یار آه بود

در جان منی و من نه آگاه بلی

آئینه کجا ز صورت آگاه بود