ابن یمین » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴٨٣

آنکس که مهیا بودش وجه معاش

وز دور فلک نباشدش هیچ خراش

دانم بکمالش نرسد نقصانی

بر خاطر اگر بگذرد اندیشه ماش