اسیری لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴

هر لحظه جمال دوست دیدن چه خوش است

زان لب سخن بوسه شنیدن چه خوش است

بربوی وصال او دل و جان مرا

دامن ز همه جهان کشیدن چه خوش است