قائم مقام فراهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

شعری که ز طبع فاضل عهد بود

نه شعر بود که شکر و شهد بود

ماند مریم به فکر بکرش اما،

عیسی اگرش عرش برین مهد بود