جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » غزلیات » شمارهٔ ۱۷۴

گه عشق به ذات می نماید

گاهی به صفات می نماید

بی پرده یکیست ذاتش اما

در پرده ذوات می نماید

در ستر بطون و سر وحدت

بی صبر و ثبات می نماید

از بهر ظهور درمراتب

شیرین حرکات می نماید

هر چند مجرد از جهات است

در جمله جهات می نماید

بحریست محیط و چون زند موج

در شط و فرات می نماید

می باش قتیل عشق جامی

کین به ز حیات می نماید