جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۷

ماییم به غمناکی خود شاد شده

بل از غم و شادی همه آزاد شده

خاکی ست وجود ما که در راه فنا

گشته همه گرد و گرد بر باد شده