حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۶۹

دیر آمد و زود برفت و ما را بگذاشت

آری سر ما مگر ازین بیش نذاشت

یار از بر ما رفت و کم انگاشت مرا

زین به نظری کند دلم می پنداشت