حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۵۵

ای دل چو بدو نیک جهان بر گذرست

شادی کن و غم مخور که دنیا سمرست

سر گشتگی من و تو از چرخ مدان

کو هم ز من و تو نیز سرگشته تر است