قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۹۵

در دست، ز صلح کل پشیزی داری

بی‌چیز، به خود گمان چیزی داری

با نیکان نیک و با بدان بد می‌باش

تا خلق بدانند تمیزی داری