قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۶

حاسد نمکم بر جگر ریش زند

نیش از ره دوستی به دل بیش زند

گرم است به طعنه در لباس بازی

آری سوزن به دوختن نیش زند