کمال‌الدین اسماعیل » قطعات » شمارهٔ ۵۹ - ایضا له

همه در پای مرگ پست شدند

هر کجا در زمانه پر هنریست

با چنین نکبت هنرمندان

وای آن کز هنر برو اثریست

شکرها می کنم که گرچه مرا

از هنر بهره ییست مختصریست

آسمانا ز من فراتر دار

برو جان هر کجا که خریست