کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۶۹۷

ای خاک درت مایۀ آرایش من

وی از غم تو کاهش و افزایش من

دل رنجه مکن برای بخشایش من

رنج دل تو نیرزد آسایش من